Landschappen
‘Van verbeelding naar beeld naar eindeloos fantaseren.’
De beelden van Tom Seerden zijn niet bedacht, maar ontstaan onder zijn handen. Met een houten sokkel als uitgangspunt en een hoofd vol herinneringen om uit te putten, gaat hij aan de slag. In gedachte staan zijn reizen en vakanties centraal. Het resultaat is een nieuwe wereld die toch duidelijk sporen van een eigen geschiedenis draagt. Balancerend op de rand van de afgrond vormen zij een onweerstaanbaar grillig beeld. De toeschouwer wordt veroordeeld tot verlangen naar het bestaan van deze steden en dorpjes. Of denkt terug aan een reis, naar Ronda bijvoorbeeld, waar deze taferelen werkelijkheid worden. Daar heeft de kracht van de natuur een kloof geslagen. Maar de mens is vindingrijk en bouwt een brug met enorme pijlers. Langs de duizelingwekkende diepte bouwden de bewoners van de Spaanse stad hun huisjes.
In de beelden van Seerden zie je deze strijd tussen de elementen verbeeld: het artificiële brons vormt zich naar de contouren van de natuurlijke houten of natuurstenen sokkel. Wanneer we ook de maskers van de beeldhouwer bekijken, ontstijgt het werk de wereld om ons heen. Zo wordt het proces dat de kunstenaar in gang heeft gezet door de toeschouwer voortgezet. Bij Seerden begint het bij verbeelding en ontstaat er een beeld. Vanuit hier kunnen wij weer eindeloos verder fantaseren.
Overgenomen uit catalogus KunstGoirle 2012